De komende tijd zullen we je in onze blogs meenemen in verschillende aspecten die te maken hebben met het waarnemen van gedachten, gevoelens en hoe die zich verhouden tot Gods waarheid.
Ik, Tineke, ben opgegroeid als oudste dochter in een zeemansgezin. Voor mij was het daardoor heel gewoon om voor vijf maanden afscheid te nemen. De tijd dat mijn vader thuis was, konden we optimaal benutten om met elkaar op te trekken, leuke dingen te doen en herinneringen te maken.
Ons afscheid is in mijn beleving altijd een oproep geweest om ‘lief te zijn voor mijn moeder, en te zorgen voor mijn zusje’. Geen idee hoe vaak en of dit ook zo gezegd is, maar het heeft me gevormd in de manier waarop ik omging met gedachten en gevoelens.
Gevormd in de zin dat ik deze opdracht vertaalde in gedachten als: niet moeilijk doen, niemand tot last zijn. Hierdoor stopte ik verdrietige gedachten en gevoelens weg, want tja, daar ging ik echt niet iemand mee lastigvallen. En zo heb ik dat zo’n dertig jaar van mijn leven gedaan; al die tijd heb ik diep vanbinnen gedacht dat ‘negatieve’ gevoelens en emoties ongewenst zijn, er niet mogen zijn. Eerlijk gezegd wist ik niet eens meer dat ik ze had. Maar dat had nogal wat consequenties: altijd maar denken te moeten presteren en aardig gevonden worden; wat een onrust en angst brengt dat met zich mee en daarbij is het dodelijk vermoeiend. Zo zag het gewoontepatroon waarin ik jarenlang gevangen heb gezeten er echter wel uit.
Op een zeker moment heb ik beetje bij beetje mogen leren dat mijn waarheid niet overeenkwam met dé waarheid. De waarheid, persoonlijk geworden in Jezus, Die zegt: ‘Ik ben de Waarheid.’ Pas toen ik de werkelijkheid van mijn ‘waarheid’ onder ogen ging zien, kon Gods waarheid mij bereiken. Tussen Gods waarheid en mijn ‘waarheid’ gebeurde er iets moois; ik mocht ontdekken dat ‘negatieve’, ongewenste gevoelens en emoties een functie hebben. Dat boosheid mij bijvoorbeeld kan helpen om grenzen aan te geven en dat ik, als ik verdriet of angst toesta, troost, veiligheid en liefde kan ontvangen van God en van anderen.
‘Ongewenste’ gevoelens en gedachten horen helemaal bij wie ik ben en wat ik nodig heb om in vrijheid en genade te kunnen leven en ook om te ontvangen wat ik nodig heb.
Misschien herken jij bepaalde gewoontepatronen bij jezelf. Door de onrust, angst en druk die dit geeft, wordt je gedrag vaak bepaald door wat je denkt. Vaak blijken je beelden van de werkelijkheid echter niet de werkelijkheid zelf te zijn. Op het moment dat je iets waarneemt, is er meteen een gedachte, gevoel, oordeel of beeld over wat je waarneemt. En vervolgens maak je je waarneming tot je waarheid.
Door aandachtig te leven kunnen we ons bewust worden van deze patronen én het helpt ook om ervan los te komen.
Ontdek dat je kunt kiezen hoe je reageert als je je gedachten en gevoelens waarneemt.
Recente reacties