Ik heb gemerkt dat aandachtig leven een manier van leven is die mij goeddoet. In plaats dat ik word afgeleid door dingen die in het verleden gebeurd zijn of door zorgen over dingen die in de toekomst kunnen gebeuren, richt ik mijn aandacht op het heden. Maar het is wel moeilijk. Want hoewel ik me niet probeer te richten op het verleden en de toekomst, houden die mij regelmatig bezig. Misschien herken je dat wel en vraag je je af: hoe kun je dan tóch aandachtig leven?

Dat zal ik je in deze blog proberen uit te leggen. Even terug naar mijn situatie. Gevoelens van boosheid, spijt en verwarring trekken mijn aandacht vaak terug naar het verleden. Die gevoelens leveren gevoelens van schuld op. Bijvoorbeeld: Ik had dat anders moeten doen. Dit had ik anders moeten zeggen. Zulke gedachten maken dat ik me schuldig voel en niet echt opensta voor het heden. Mijn zorgen voor de toekomst kunnen mij ook erg bezighouden. Denk aan: wat moet ik nu als… Deze gedachten kunnen mij zo in beslag nemen dat ik de zon die schijnt niet zie en het fluiten van de vogels niet hoor.

Dat is niet echt bevorderlijk voor mij. Daarom is aandachtig leven zo belangrijk. Als ik leef met aandacht, leef ik heel bewust in het hier en nu. Dit bevordert de kwaliteit van mijn bestaan. Jij en ik zijn zo veel aan het dóén dat het steeds moeilijker wordt om te zíjn (te hebben wat ik heb, te voelen wat ik voel, etc.), terwijl ‘zijn’, in plaats van ‘doen’ je helpt trouw te blijven aan jezelf en aan je waarden. En mij helpt het om te leven naar mijn waarde van échte liefde: God liefhebben boven alles en je naaste als jezelf.

Hoe ziet dat er nu uit in de praktijk? Aandachtig leven houdt in dat je alles van dit leven – goed en slecht – omarmt. Even een voorbeeld. Ik ben op dit moment verkouden. Mijn hoofd zit ‘vol’, ik moet steeds niezen en ik heb een vreselijke loopneus. Mijn automatische reactie is: ‘Hè, jakkie! Dit wil ik niet hebben.’ Zodra ik me hier bewust van ben, kan ik kiezen. Doorgaan met mezelf zielig vinden en mopperen, of aanvaarden wat er is en er ruimte voor maken. Bijvoorbeeld: Ik ben verkouden, dat vind ik niet fijn, maar dat hoort nu bij mij. Ik laat het er zijn en maak er ruimte voor. En vervolgens ga ik verder met dat waar ik mee bezig ben.

Dat is nu wat aandachtig leven is: aanwezig zijn in het hier en nu en je daarop richten. Daar vindt tenslotte het echte leven plaats. Aan het verleden kun je niets veranderen en de toekomst is in Gods handen. God is een God van het heden. Hij is aanwezig in dit ogenblik, of dat nu moeilijk, makkelijk, prettig of pijnlijk is. Hij is waar jij en ik zijn. Hij is Degene Die is, Die er op dit moment voor mij is. Nu ik verkouden ben en niet zo veel zin heb in dingen. God wil ook dat wij Hem ontdekken op de plek waar we ons bevinden. Om er voor jou en mij te zijn en ons dat te geven wat we nodig hebben om het leven vandaag te leven.

Lijkt het je nog steeds moeilijk? Probeer vandaag dan eens heel bewust in het heden te leven. Door de situaties waarmee je wordt geconfronteerd te aanvaarden en iets wat even niet prettig is niet te negeren. Niet dat vermijden, maar het bewust te omarmen. Van lastige emoties en belemmerende gedachten tot fysieke ongemakken. Die horen bij het leven. Ze toelaten en aandacht geven, zonder ze te willen veranderen of vermijden is een uitdaging. Maar als je het doet zul je merken: je leven wordt er zo veel fijner door!

tekst @ Lenie Kap