Het is mei 2016 en ik ben op bezoek bij mijn vlotte hipster neef.
Hij vraagt of ik koffie wil. Het wordt een heel ritueel met handmatig bonen malen, en handmatig filterkoffie zetten.
Slow Coffee heet dat tegenwoordig. Mijn gedachten dwalen terug naar ergens in de jaren 70. De fluitketel staat te fluiten en te stomen. De oranje/ bruine thermoskan met koffiefilter en DE koffie staat op het aanrecht.
Zo leer ik koffiezetten van mijn moeder. Beetje bij beetje een scheut kokend water op het filter….o wat rook dat lekker.
Intussen werden de DE punten gespaard en kwam er later een heus snelfilterapparaat.
10 jaar geleden kwam de Senseo, de Nespresso, what else??, etc.
Koffie met 1 druk op de knop. Gedachteloos, zonder moeite, geen tijd te verliezen.
En dan nu; het mag weer langzaam, bewust van alle handelingen van de boon tot aan de geurige, warme drank die koffie heet. Zelf de handelingen uitvoeren, het wordt weer gewaardeerd.
Ik neem dit tafereel in me op, geniet van mijn neef die met volle aandacht koffie zet.
En zo wisselen de snelle, jachtige jaren en de jaren van bewustwording, duurzaamheid, eenvoud en onthaasting zich af als een golfbeweging.
Met mijn 50 jaren jong mag ik hier en nu al getuige zijn van dit fenomeen. Er komt een keer in het tijdperk van snelle fixes en instant oplossingen. Slow is helemaal hip.
En ik….ik geniet 🙂
Terwijl bij mij de filterkoffie ‘doordruppelt’ komen er heerlijke geuren vrij; ik ruik en geniet, en verheug me op mijn kopje koffie. En met mijn kopje koffie voor mijn neus bedenk ik me dat met aandacht de dingen doen, 1 taak tegelijk, zo ontstressend werkt.
Heb jij een dagelijkse bezigheid die je met aandacht doet? Waarin vindt jij je rust door de dag heen?
Recente reacties