De laatste tijd kom ik vaak het begrip ‘hier en nu’ tegen. En het valt me op dat het is alsof iedereen weet wat daarmee wordt bedoeld. Maar ik vraag me af of dat zo is. Wat houdt leven in het ‘hier en nu’ in? Wat bedoelen we ermee?
Toen ik daarover nadacht, kwam het volgende in mijn gedachten… Leven in het hier en nu heeft, volgens mij, te maken met het ‘met aandacht in het moment aanwezig zijn’. Mijn eten en drinken echt proeven. Met open ogen, oren en hart echt betrokken zijn en luisteren. Maar ook ruimte maken voor gevoelens die ik liever niet voel, zoals boosheid, angst en verdriet. In contact zijn – met God, anderen, mezelf en wat er is. Als volwassene verantwoordelijkheid dragen voor de manier waarop ik leef.
Maar hoe ziet dit er concreet uit dan?
Leven in het hier en nu betekent dat ik de werkelijkheid zoals die is onder ogen zie. En dan bedoel ik de héle werkelijkheid, inclusief mijn zwakheden, pijn, verslavingen en tekortkomingen. Mijn ervaring is dat ik dit alleen maar kan vanuit de wetenschap dat ik een geliefde dochter van God ben. De zekerheid dat Hij onvoorwaardelijk van mij houdt en mij omarmt, zoals ik ben. Vanuit dit weten en ervaren mag ik vanuit een niet-oordelende, liefdevolle houding de realiteit over mezelf onder ogen zien en kan ik stilstaan bij vragen als:
Hoe ga ik om met dat wat er is?
Hoe verhoud ik me tot God, de ander, mezelf en dat waarmee ik word geconfronteerd?
Hoe ga ik nú om met de gedachten, gevoelens en lichamelijke gewaarwordingen die ik ervaar?
Hiervoor is het nodig dat ik er met mijn aandacht bij ben. Bewust zijn van de wijze waarop ik dingen doe, helpt mij om te kiezen tussen alles laten zoals het is of er wat aan doen. Anders val ik steeds weer in dezelfde kuil, heb ik geen controle over mijn doen en laten en wat ik wil.
Stilstaan en antwoorden op de vraag ‘hoe’, betekent dat ik meer verantwoordelijk word. In plaats van mezelf af te vragen ‘Waarom ben ik zo depressief?’ of ‘Waarom ben ik zo bang?’, vraag ik me af ‘Hoe deprimeer ik mezelf?’ of ‘Hoe maak ik mezelf bang?’
De weg van het ‘hoe’ is een eenvoudige en directe weg. Niet van graven in het onbewuste of in het verleden, maar van aandacht geven aan de meest voor de hand liggende dingen in het hier en nu. Mijn gedachten, gevoelens en wat ik opmerk in mijn lijf. Erbij stil te staan, in plaats van mij er door te laten leiden. Zodat ik in het hier en nu niet overleef maar lééf!
Stilstaan is de snelste manier om vooruit te komen. Sta eens stil en word je bewust van de mate waarin jij in het hier en nu leeft, en vraag je vervolgens af hoe dit voor je is en wat je ermee wilt.
Hier en nu-oefening
Kies twee voorwerpen uit in de ruimte waar jij je nu bevindt en kijk goed naar de details van die voorwerpen (vorm, kleur, materiaal, afmeting, enzovoort). Zorg ervoor dat je dit deel van de oefening niet te snel doet. Bekijk elk voorwerp met volle aandacht en benoem drie kenmerken van dat voorwerp, bijvoorbeeld: het is groen, klein en vierkant.
Concentreer je nu op twee geluiden die je hoort. Wat zijn het voor soort geluiden? Zijn ze prettig of naar? Zijn ze hard of zacht? Zijn ze constant of zitten er tussenpozen tussen de geluiden? Benoem drie kenmerken van elk geluid, bijvoorbeeld: het is zacht, ritselend en mooi.
Raak twee dingen aan die vlak bij je zijn en beschrijf hoe ze aanvoelen, bijvoorbeeld: koud, warm, glad, ruw, hard of zacht.
Keer nu terug naar de twee voorwerpen die je hebt uitgekozen om te bekijken. Kijk ernaar en realiseer je dat je hier en nu met deze dingen bent, op de plek waar jij nu bent. Doe vervolgens hetzelfde met de geluiden waarop je je hebt gericht en de dingen die je hebt aangeraakt.
Recente reacties